دانلود کتاب علمی پزشکی

داستان The Handmaid"s پر از هشدار است.

 

 

با گذشت بیش از سه دهه از انتشار آن در سال 1985 ، داستان دیستوپیایی مارگارت آتوود به لطف یک سری تحسین برانگیز Hulu و دنباله ای پیش بینی شده ، Testament که در ماه سپتامبر برگزار شد ، دوباره وارد جواهرات زهی شد. سرکوبهای قانونی اخیر در مورد آزادی های تولید مثل باعث شده است که لباس قرمز و روپوش سفید (لقب " لباس اعتراض سال 2019 ") در جنبش های مقاومت در سراسر جهان قابل تشخیص باشد. اما تهدید برای تولید مثل تنها هشدار موجود در داستان آتود نیست. جهان در بحران بی سابقه ای در وضعیت آب و هوا قرار دارد و دانشمندان سازمان ملل هشدار می دهند که انسانها فقط یک دهه برای جلوگیری از تخریب دارندو سیاره ای قابل زندگی را ایجاد کنید وقت آن است که سایر هشدارها را بررسی کنید The Handmaid"s Tale ارائه می دهد - مواردی درباره تجزیه و تحلیل محیط زیست ، بقای انسان و هر آنچه در معرض خطر است.

 

بحران محیط زیست ، پشت پرده داستان داستوپیایی مارگارت اتوود است. Offred به خواننده می گوید: "هوا بیش از حد ، یک بار ، از مواد شیمیایی ، پرتوهای ، تابش پر شده ، و آب با مولکول های سمی پر شده است." او در حال توصیف جمهوری گیلاد ، یک کشور توتالیتر است که از هرج و مرج محیطی ناشی می شود ، از جمله جنگ هسته ای ، تولید زباله با اشعه غیرقابل کنترل ، آلودگی سمی و تجزیه اکوسیستم. Offred می گوید: "در عین حال [این سموم] به بدن شما می چسبند ، در سلولهای چربی خود قرار بگیرید." "چه کسی می داند ، ممکن است گوشت شما به عنوان یک ساحل روغنی آلوده و آلوده باشد ، مرگ حتمی برای پرندگان ساحل و نوزادان متولد نشده." درست همانطور که آلودگی سواحل و حیوانات را آلوده می کند ، بر بدن نیز تأثیر می گذارد ، و به شدت توانایی افراد با تولید مثل رحم را آسیب می زند. با اینکه آینده بشر مورد سؤال قرار گرفته است ،

 

 

Eleanor Rowe ، یک محقق انگلیسی در دانشگاه براون که جنس و فرهنگ در ادبیات را مطالعه می کند ، به بوستل می گوید که کار مارگارت اتوود ، از جمله داستان The Handmaid"s Tale ، به طور معمول در مضامین طبیعت ، جنسیت و قدرت قرار دارد. آتوود بخش عمده ای از نوشتن خود را "داستان تخیلی" می نامد ، به این معنی که او در مورد چیزهایی که واقعاً می توانست فکر کند و می نویسد ، می نویسداتفاق می افتد یا قبلاً اتفاق افتاده است. "روو می گوید:" در سراسر بدن کار او ، یک مکرر خطرات خطرات قرار دادن بدن زنان به عنوان وثیقه در برابر خطرات یک دنیای ترسناک یا ناپایدار وجود دارد. شبح یک محیط بالقوه غیرقابل رویت است و ایده متعاقب آن که توسط افراد قدرتمند در متن وجود دارد مبنی بر اینکه بشریت باید به هر قیمتی پایدار بماند ، صرف نظر از اینکه به چه کسی آسیب برساند ، بسیار پیچیده در داستان The Handmaid قرار می گیرد . "

 

همانطور که رووی توصیف می کند ، در جیلاد ، عدالت تولید مثل ، آسیب وثیقه در تلاش ناخوشایند بشر برای زنده ماندن از بحران محیط زیست است. دولت با داشتن تنها یک از هر چهار زن در گیلاد قادر به تولید مثل بود ، دولت معتقد بود که آنها با یک انتخاب روبرو هستند: آنها را مجبور به زایمان کنید یا اجازه دهید که جمعیت تا زمان انقراض انسان کاهش یابد. بندگی تولید مثل به عنوان تنها راه اطمینان از بقای انسان توجیه می شود.

 

رشد اجباری جمعیت بخش مهمی از پیام محیطی آتود است و رابطه تاریخی بین زیست محیطی و کنترل جمعیت کاملاً فرسوده است. در قرن بیستم ، نگرانی های جنبش محیط زیست با "جمعیت بیش از حد" و تأثیرات آن کاملاً ریشه در نژاد پرستی و زنو هراسی داشت. کتاب "بمب جمعیت" ( Paul Erlich) در سال 1968 ترس از رشد جمعیت در کره جنوبی را به آتش کشید. برای برخی از محیط زیست سفید، صرفه جویی در این سیاره به معنای کنترل رشد جمعیت خاص بازدید کنندگان - یعنی، مهاجران و مردم از رنگ. حتی در میان بحران فعلی آب و هوا ، هنوز هم مردم هستندکه معتقدند کاهش رشد جمعیت تنها راه نجات کره زمین است. کنترل جمعیت - خواه از پیشگیری از بارداری اجباری ، روشهای سقط جنین یا عقیم سازی - همواره بدن افراد باردار را هدف قرار داده است. نه تنها طرفداری از کنترل جمعیت ، به ایدئولوژی های نژادپرستانه و زنوفوبیک می انجامد ، بلکه استقلال تولید مثل را نیز به خطر می اندازد.

 

 

خوشبختانه، فعالان در جنبش عدالت زیست محیطی دارند نگرانی از عدالت باروری محور، و تلاش برای سرزنش مردم از رنگ، به فقرا، و مهاجران برای مشکلات زیست محیطی را محکوم کرد. جیل موریسون در زمان مشاور مشاور ارشد بهداشت و باروری در مرکز ملی حقوق زنان اظهار داشت : "عدالت زیست محیطی و جنبش های عدالت تولید مثل ، مهاجرت و جمعیت بیش از حد را ریشه اصلی مشکلات زیست محیطی می دانند." او مانند بسیاری از این دو را می بیند. جنبشها به عنوان متحدان طبیعی. وی ادامه داد: "ما هردو متعهد به مبارزه با برنامه های کنترل جمعیت هستیم که زنان را مقصر می دانند و هدف آنها محدود کردن آزادی تولید مثل آنها است."

 

بسیاری از فعالان عدالت باروری و محیط زیست می دانند که عدالت نژادی و اقتصادی در محور مبارزات مربوطه است. دهه های نژاد پرستی زیست محیطی نابرابری های نژادی گسترده ای را از نظر مکان تأسیسات زباله های سمی در آن ایجاد کرده است و کدام یک از جوامع از سلامت این نزدیکی رنج می برند . میراث آلودگی سمی تنظیم نشده ، که می تواند عواقب مخرب سلامت باروری - از جمله وزن کم هنگام تولد ، ناباروری ، نقص هنگام تولد و سرطانهای تولید مثل را در پی داشته باشد -جوامع رنگی بسیار بیشتر از جوامع سفید . در دنیای تخیلی و آینده نگر گیلاد ، اندام های تولید مثل داخلی افراد ، صرف نظر از نژاد ، تحت تأثیر مسمومیت های سمی قرار دارند. این از لحاظ تاریخی به این صورت نبوده و امروزه نیز اینگونه نیست. دنیای استوایی گیلاد مکانی تخیلی است که به نظر می رسد عدالت تولید مثل قربانی لازم برای حل بحران محیط زیست است. در زندگی واقعی ، بسیاری از افراد رنگ ، به ویژه افراد فقیر ، توسط تولید مثل و محیط زیست در دادگستری به حاشیه رانده شده اند .

 

پیام آتود از 1985 از نگرانی های زیست محیطی آن زمان مانند آلودگی ، تشعشعات سمی و رشد جمعیت ساخته شده است. سی و چهار سال بعد ، نگرانی های زیست محیطی در مورد تغییرات آب و هوایی متمرکز است و تغییر صریح در مجموعه های تلویزیونی نشان دهنده این موضوع است. روایت این نمایش از تخریب محیط زیست نشان می دهد که گیلاد باعث کاهش انتشار سوخت های فسیلی آنها ، انتقال به یک سیستم کشاورزی ارگانیک ، پایدار و پایان دادن به مصرف نمایی کالاهای مادی می شود. گیلاد برای متوقف کردن تغییرات آب و هوا عمل کرد. این فقط به منظور انجام این کار ، هرگونه نمایانگر حقوق و منزلت انسانی را فدا کرد.

 

رووی می گوید: "این رمان به ما اجازه می دهد تا ببینیم که بدن آینده زنان در معرض تهدید ، وحشیگری و قرار دادن قربانی هایی قرار نمی گیرد که ممکن است در حمایت از چیزی مانند" یک چیز خوب "نگه داشته شود. "داستانهایی از این دست باید باعث شود که ما به طور عمدی هم در مورد نابرابری معاصر تأمل کنیم و هم چگونگی وزن زنان در جامعه ما وزن شود."

 

بله ، داستان The Handmaid"sداستان هشدار دهنده از بی عدالتی تولید مثل در بدترین حالت خود است. اما درست مثل دنیای واقعی ، عدالت تولید مثل مسئله جداگانه ای از سایر نابرابری های نژادی و زیست محیطی معاصر نیست. این رمان باید به خوانندگان یادآوری کند که عدالت تولید مثل و عدالت اقلیمی مبارزات مشترک هستند و رهبران با مشاهده حقوق بشر به عنوان یک فداکاری لازم ، نمی توانند با تغییرات آب و هوایی مقابله کنند. گیلاد تصویری تاریک از این که چگونه می تواند به نظر برسد ، نقاشی می کند ، هنگامی که بقای انسان برای افراد ممتاز بر حقوق اساسی همه در اولویت قرار دارد. این فقط مربوط به اقدام برای متوقف کردن تغییرات آب و هوا نیست - این در مورد اقدام به اعمال تغییرات در آب و هوا با عدالت به عنوان نیروی محرکه است. این آخرین هشدار دهنده ای است که خوانندگان می توانند از طریق مارگارت اتوود از طریق تصویرگری درباره خشونت و تجزیه محیط زیست گیلاد از وی استفاده کنند: